Προσευχή στην Παναγία

Παναγία μου!

Μητέρα μου πονεμένη και στοργική!

Βασίλισσά μου,

που προσκυνείσαι από τάγματα Αγγέλων

και Αρχαγγέλων,

και υμνείσαι από αναρίθμητα πλήθη πιστών Χριστιανών σου,

κλίνε, Παναγία μου, το αυτί σου

να σου πω τον μυστικό πόνο της ψυχής μου.

Με βλέπεις.

Είμαι βασανισμένος άνθρωπος, αμαρτωλός,

που δεύτερος αμαρτωλός σαν και μένα άλλος,

δεν υπάρχει.

Θλίβομαι, πονώ, κλαίω,

σπαράζει η ψυχή μου που Σου το λέγω, Παναγία μου.

Το κρατώ μυστικό από τους άλλους.

Γιατί πώς να τους το πω;

Με τι λόγια,

με τι κουράγιο να τους μιλήσω,

να τους παρουσιάσω την αθλιότητά μου,

τις πολλές μου αμαρτίες;

Σε Σένα, Παναγία μου,

μητέρα μου γλυκειά,

λέω τον πόνο και εκφράζω τη μεγάλη μου θλίψη.



Τα βάσανά μου είναι πολλά,

γιατί οι αμαρτίες μου είναι πολλές και μεγάλες.

Έλα, λοιπόν, Παναγία μου,

λυπήσου με και βοήθησέ με.

Δώσε μου μετάνοια,

δώσε μου χάρη να μετανοήσω,

να κλάψω, όπως μου πρέπει,

να πέσω κάτω

να ζητήσω το έλεος από τον Μονογενή Σου Υιό,

να ειρηνεύσω, να σωθώ.

Παναγία μου, Παναγία μου,

κάνε μου τούτο το μεγάλο καλό.

Σήκωσε από πάνω μου την αμαρτία και τη θλίψη,

τον πόνο της ψυχής μου.

Διώξε από κοντά μου τα βάσανα και τους πειρασμούς.

Και σώσε με, γλυκειά μου Παρθένα,

Μητέρα του κυρίου και Σωτήρος μου.
Αμήν.




   

Στον πόλεμο του πονηρού

Πανύμνητε, Πανάχραντε, κόρη Θεοκυήτορ,
ενώτισαί μου της φωνής, αγνή Παρθενομήτορ.
Ιδέ δακρύων σταλαγμούς ψυχής συντετριμμένης,
επάκουσον τους στεναγμούς, καρδίας τεθλιμμένης.

Ου φέρω τα φρυάγματα του δολερού εχθρού μου,
ου σθένω προς τας μηχανάς, του πονηρού εκείνου,
ου φέρω τας επιβουλάς, την τόσην κακουργίαν,
ου στέγω προς την φοβεράν εκείνου πανουργίαν.

Ουχ υπομένω τας δεινάς ενέδρας και παγίδας,
αδυνατώ προς τας πολλάς του πονηρού βολίδας.
Ποικίλως εκπειράζει με, παντοίως πολεμεί με,
εις αμαρτίας βάραθρα έλκει και συνωθεί με.

Παρακαλώ Σε, Δέσποινα, λιμήν χειμαζομένων,
παρηγορία των πιστών, σθένος ησθενημένων,
ελέησόν με, οίκτιρον, φρούρησον, φύλαξόν με,
της τυραννίδος του εχθρού, Δέσποιν’απαλλαξόν με.

Αγάθυνον, Παντάνασσα, ελπίς απηλπισμένων,
αντιλαβού μου, ρύσαι με, λύσις οδυνωμένων.
Εν λύπαις Σε παράκλησιν, εν νόσοις θεραπείαν,
εν τοις κινδύνοις λύτρωσιν έχω και προστασίαν.

Σε πρόμαχον επίσταμαι των εκπολεμουμένων,
ετοίμην δε βοήθειαν των εκπειραζομένων.
Συ με, Αγνή, διάσωσον από του πολεμίου,
απάλλαξόν με των δεινών, δίκης του αιωνίου.

Συ έσο μοι παράκλησις, Θεόπαις εν τω βίω,
Συ παραμύθιον γλυκύ γενού μοι εν σταδίω.
Συ βάλσαμον επίχεε, επί τα τραύματά μου.
Συ μοι γενού μεσίτρια προς Σον Υιόν Παρθένε,
Συ δώρησαί μοι την ζωήν, Ναέ ηγιασμένε.