Η Μεσιτεία της Θεοτόκου

Εικόνα του Θαύματος της Μεγαλόχαρης στον Ορχομενό

«Θαύμα! Θαύμα!» φώναξε ο Γερμανός Όφμαν. «Θαύμα! Θαύμα!» φωνάζουν κι όλοι οι Ορχομένιοι. Γιατί πραγματικά και χωρίς καμία αμφιβολία έγινε θαύμα. Πολλοί αναρωτιούνται πώς έγινε και πολλοί άλλοι θα τους απαντήσουν πως δεν υπάρχει εξήγηση κι αυτό γιατί το θαύμα είναι πάνω από τη λογική. Κι όμως, υπάρχει εξήγηση. Σίγουρα το θαύμα είναι πάνω από τη λογική, όμως παράλληλα έχει και το θαύμα τη λογική του. Και η λογική του θαύματος δεν είναι καμία άλλη από την πίστη. Το θαύμα είναι η απάντηση στην πίστη του καθενός από εμάς. «Το θαύμα είναι το φίλτατο τέκνο της πίστεως» λέει ο μεγάλος Γερμανός ποιητής Γκαίτε. Και το ίδιο ομολογούν και οι Ορχομένιοι, πως το θαύμα είναι το γλυκό παιδί της πίστεως.

Τις βραδινές ώρες της 9^ης Σεπτεμβρίου οι Γερμανοί έρχονταν στον Ορχομενό και οι Ορχομένιοι, θλιμμένοι και τρομαγμένοι αναρωτήθηκαν ποιος μπορεί να τους σώσει και να σταματήσει το κακό που έρχεται. Μερικοί από αυτούς, ίσως και μόνο ένας από αυτούς, αναλογίστηκαν και σκέφτηκαν «Σ’ αυτό τον τόπο για χίλια και περισσότερα χρόνια είναι βασίλισσα, πολιούχος και προστάτιδα η μητέρα του Θεού, η Κυρία των Αγγέλων, η Υπέρμαχος Στρατηγός, η γλυκιά Θεοτόκος. Αν αυτή θέλει, όχι οι Γερμανοί που έρχονται, αλλά και ο ίδιος ο Χίτλερ με όλη του τη στρατιά να έλθει, δε θα μπορέσει να μας κάνει κακό. Αρκεί να το θέλει η Παναγία.».

Οι Ορχομένιοι προσεύχονται για την σωτηρία τους. Λεπτομέρεια από εικόνα αναπαράστασης του θαύματος της Παναγίας

Έτσι, οι άνθρωποι αυτοί, που τους γνωρίζει μόνο ο Θεός, γονάτισαν και προσευχήθηκαν, ικέτεψαν και παρακάλεσαν. Και η καλή Παναγία, η μεσίτρια των ανθρώπων, η γλυκιά προστασία και ταχύτατη βοήθεια τους άκουσε. Και μπορούμε εδώ να φανταστούμε μια όμορφη εικόνα. Την Παναγία να τρέχει και να γονατίζει μπροστά στο θρόνο του Υιού και Θεού της. Να μεσιτεύει και να ικετεύει, να δακρύζει και να παρακαλεί για το λαό του Ορχομενού. Κι Εκείνος, που ικανοποιεί και εκπληρώνει κάθε τι που του ζητά η Μάνα Του για χάρη των ανθρώπων, κοιτάζοντας την στα μάτια να της λέει: «Μάνα, αφού τους αγαπάς τόσο πολύ, τρέξε. Τρέξε γρήγορα να τους βοηθήσεις και να τους σώσεις». Και πραγματικά έτρεξε η Παναγία, έφτασε η Μεγαλόχαρη, ήλθε η Δέσποινα και έσωσε τον Ορχομενό και τους κατοίκους του.

Λέγεται, μάλιστα, ότι κάποτε ένας άνθρωπος, που αγαπούσε υπερβολικά το Χριστό και εφάρμοζε το Ευαγγέλιο στη ζωή του, ζήτησε από Τον Χριστό μια μεγάλη χάρη, να βρεθεί στον Παράδεισο πριν πεθάνει. Ο Χριστός του έκανε τη χάρη και ο άνθρωπος περιδιάβηκε όλο τον Παράδεισο και στο τέλος πήγε κοντά Στον Χριστό. «Σε ευχαριστώ Κύριε» Του είπε «γιατί ευδόκησες να πραγματοποιηθεί αυτή η μεγάλη μου επιθυμία, όπως έκανες πριν από χρόνια πολλά και για τον μεγάλο Απόστολο Παύλο. Σε ευχαριστώ γιατί είδα τα κάλλη του παραδείσου και άκουσα τους Αγγέλους να δοξολογούν το όνομα της Αγίας Τριάδος. Σε ευχαριστώ Κύριε γιατί με αξίωσες να δω τους Αποστόλους σου, τους Μεγάλους Ιεράρχες, τους Ιερομάρτυρες και τους Μεγαλομάρτυρες τους Οσίους και Δικαίους και της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης και άνδρες και γυναίκες. Όσο όμως κι αν έψαξα, όσο κι αν προσπάθησα δεν είδα πουθενά την Μητέρα σου Κύριε, Την Υπεραγία Θεοτόκο, ενώ εγώ γνωρίζω ότι τρεις μέρες μετά την Κοίμησή της, την ανέστησες για να την έχεις μαζί σου στον παράδεισο, στον ουρανό.» Χαμογέλασε τότε, ο Χριστός μας, και είπε: «Η Παναγία, η Πανάχραντη μητέρα μου, σπάνια βρίσκεται μαζί μου στον ουρανό. Συνήθως βρίσκεται κοντά σας, κάτω στη γη. Κάθε φορά που την επικαλείσθε, κάθε φορά που κινδυνεύετε, κάθε φορά που ζητάτε την βοήθειά της, τρέχει κοντά σας για να σας βοηθήσει, για να σας προστατέψει, για να σκουπίσει τα δάκρυά σας, για να ακουμπήσει το Άγιο χέρι της στο πρόσωπό σας που καίγεται από τον πυρετό, για να σας σηκώσει από το πέσιμό σας, για να σας κλίσει στην στοργική μητρική της αγκαλιά.» Δόξασε τον Καλό Θεό ο δίκαιος αυτός άνθρωπος και τον ευχαρίστησε μέσα από την καρδιά του για το μεγάλο δώρο του Κυρίου προς τους ανθρώπους, που δεν είναι άλλο από την Παναγία μας.